Jest ku temu duża nadzieja, bowiem za nami rok dość intensywnie wyborczy i po wiosennych wyborach prezydenckich czeka nas najprawdopodobniej kilka lat bez wyborów, co będzie naturalnie służyło tłumieniu emocji politycznych.

Przy okazji tegorocznego Święta Niepodległości przedstawiłem na Portalu Kujawskim refleksję o mniej chwalebnych elementach II Rzeczypospolitej, które wynikały właśnie z podziałów politycznych, które miały wpływ na tragedię roku 1939 i lat kolejnych. Wniosek jaki należy z tego wyciągnąć jest taki, że w miarę możliwości zjednoczony naród jest zdolny do wielkich czynów, do radzenia sobie z różnymi przeciwnościami globalnymi. Przed nami, jak wskazują prognozy ekonomiczne, lata być może kryzysu gospodarczego, stąd też jedność ta wydaje się bardzo ważna.

Zmiana języka życia publicznego jest też konieczna, aby zaczęło się w działalność publiczną angażować więcej Polaków. Dzisiaj wiele osób nie akceptuje poziomu życia politycznego, co sprzyja biernym postawom.

Rok 2020 będzie decyzją Sejmu RP rokiem św. Jana Pawła II, papieża Polaka, któremu bliskie było jednoczenie Polaków, poprzez szukanie tego co łączy naród niż dzieli. Rok 2020 to również 100. rocznica Bitwy Warszawskiej, która tak naprawdę dopiero zdecydowała o polskiej niepodległości, bowiem takie daty jak 11 listopada czy zwycięskie Powstanie Wielkopolskie mogły zostać zapomniane, gdyby bolszewicy zajęli Warszawę i poszli dalej na zachód. Zwycięstwo w Bitwie Warszawskiej, nazywanej też Cudem nad Wisłą, zawdzięczamy przede wszystkim temu, że Polacy w tym czasie próby potrafili się zjednoczyć.

Niech zatem będzie to dobry rok, którzy sprzyjać będzie wielkim projektom rozwojowym i budowaniu satysfakcji narodowej. Na zakończenie przytoczę jeszcze pewien cytat Cycerona, który przedstawiałem również w Sylwestra przed rokiem - Ci, co stoją na czele Rzeczypospolitej, mają zachować te dwa przepisy Platona: pierwszy, tak strzec dobra swych obywateli, iżby we wszystkich swoich czynnościach nań się oglądali, zapomniawszy o własnym pożytku; drugi, czuwać z równą troskliwością nad całą Rzecząpospolitą, aby poświęcając swe starania jednej jakiej części, innych nie opuszczali. Rząd Rzeczypospolitej, równie jak opieka, sprawowany być ma ku pożytkowi tych, którzy są poruczeni, a nie tych, którym jest poruczony. Ci, o mają na pieczy jedną tylko część obywateli, inne zaniedbują, wprowadzając do Rzeczypospolitej najszkodliwszą zarazę, rozterki i niezgodę, za czym idzie, (…) że mało kto dba o wszystkich. (…) Takich rozruchów wielki obywatel, godzien pierwszego Rzeczypospolitej miejsca, unikać i nimi się brzydzić będzie.