W dniu 7 lutego 1919 roku Józef Piłsudski wydał krótki w treści dekret, który dawał mandaty poselskie polskim posłom, którzy zasiadali w parlamencie Rzeszy Niemieckiej. W rezultacie mandaty mogło objąć 16 posłów reprezentujących ziemie polskie zagarnięte przez zabór pruski. Sejm Ustawodawczy rozpoczął pracę w składzie 335 posłów w dniu 10 lutego. Marszałkiem seniorem został Ferdynand Radziwiłł, który mandat uzyskał dzięki dekretowi Piłsudskiego z 7 lutego, zaś w dniu 14 lutego na marszałka wybrano Wojciecha Trąmpczyńskiego, który do parlamentu Rzeszy Niemieckiej startował z okręgu obejmującego Inowrocław, Mogilno i Strzelno (rejencja bydgoska). Trąmpczyński pochodził z Gniezna.

Z rejencji bydgoskiej mandaty uzyskali także Leon Grabski, który przez prawie 10 lat był uczniem Gimnazjum Realnego w Bydgoszczy oraz ks. Józef Kurzawski. Ksiądz Kurzawski od 1902 roku był proboszczem i dziekanem parafii w Pakości. Był aktywnie zaangażowany w sprawy społeczno-polityczne. Przewodniczył dwóm radom nadzorczym spółek pożyczkowych, pracował Banku Ludowym oraz udzielał się w wielu polskich towarzystwach.

Szerzej w pełnej publikacji pod linkiem – Bydgoski parlamentaryzm w odrodzonej Polsce.