Wieś leży na północny-zachód od zabudowy miejskiej Koronowa w odległości dobrych kilku kilometrów. Do Wilcza dojedziemy odbijając od drogi krajowej nr 25 w lewo, kawałek po minięciu mostu kolejowego w Buszkowie. Po drodze miniemy Wilczą Górę, gdzie mieści się stacja kolejowa, niewykorzystywanej obecnie w ruchu pasażerskim linii kolejowej.

Wieś Wilcze liczy nieco ponad dwustu mieszkańców. Przejeżdżając przez wieś natkniemy się na tablicę informującą o prawdopodobnym miejscu bitwy pod Koronowem 10 października 1410 roku. Obok rozciągają się pola. Możemy sobie wyobrażać, jak pisana była historia ponad 600 lat temu.

Wygrana pod Koronowem była mniejsza, niż pod Grunwaldem, ale wszelako ze względu na niebezpieczeństwo, wytrwałość i zapał walczących można ją wyżej kłaść nad grunwaldzką – pisał kronikarz Jan Długosz.

Po zwycięstwie pod Grunwaldem w lipcu 1410 roku szala zwycięstwa w wojnie przechylała się na stronę polską. Nieudane oblężenie Malborka stało się jednak punktem zwrotnym. Wówczas krzyżacki dowódca Michał Kychmeister planował zaatakować Kujawy, jako pierwszy cel stawiając sobie zajęcie Bydgoszczy. Liczące 4 tys. zbrojnych siły krzyżackie spotkały pod Koronowem na opór. Około 2 tys. żołnierzy dowodzonych przez Sędziwoja Ostroroga, Piotra Niedźwieckiego i Macieja z Łabiszyna pokonały wojska zakonne, tym samym zadając krzyżakom ostateczny cios w tej wojnie.

Krzyżacy zbliżyli się jednak wcześniej do Koronowa. Ku swojemu zaskoczeniu miasto było obsadzone polską załogą gotową do walki, wojska zakonne zdecydowały się na odwrót w kierunku Buszkowa i Wilcza. Tam zdecydowali się przygotować do starcia z wojskami przysłanymi przez Władysława Jagiełłę.

W latach 60-tych mieszkańcy Wilcza usypali kopiec na którym miał stanąć pomnik upamiętniający bitwę z października 1410 roku. Ostatecznie stanął on przy drodze krajowej nr 25, niedaleko wjazdu do miasta Koronowa.

Fragment obrazu ,,Bitwa pod Koronowem" Romana Puchowskiego: