Związków Wincentego Witosa z Bydgoszczą można szukać na próżno z tego powodu, że urodził się on pod Tarnowem, czyli w zaborze austriackim.
Pod zakończeniu służby w armii austriackiej wstąpił do galicyjskiego Stronnictwa Ludowego. W 1908 roku został posłem do galicyjskiego Sejmu Krajowego. Od 1911 roku był posłem do austriackiej Rady Państwa. Gdy w 1913 roku doszło do rozłamu w Stronnictwie Ludowym, wstąpił do Polskiego Stronnictwa Ludowego ,,Piast”, którego wiceprezesem został rok później. Ludowcy skłaniali się do koncepcji odzyskania przez Polskę niepodległości po przez sojusz z państwami zachodnimi, w podobny sposób jak postulowała to narodowa demokracja.
Klęski w wojnie z bolszewikami sprawiły, że w lipcu 1920 roku zdecydowano się powołać Rząd Obrony Narodowej na czele którego stanął Wincenty Witos. Premier dał się poznać jako ten, który nie bał się jeździć na linię frontu, by w ten sposób poprawiać morale żołnierzy. Gdy 12 sierpnia 1920 roku przed najważniejszą bitwą w tej wojnie, Naczelnik Państwa Józef Piłsudski złożył dymisje, nie ujawnił tego Witos bojąc się osłabienia morale polskich żołnierzy. Rozpad koalicji sprawił, że Witos zakończył swoje urzędowanie na stanowisku premiera już we wrześniu.
W maju 1923 powstał kolejny rząd na czele w z Witosem, a w jego skład weszli między innymi: Stanisław Grabski, Wojciech Korfanty,
ministrem spraw zagranicznych został Roman Dmowski. Był to trudny okres gospodarczy w Polsce, w odpowiedzi na powstanie tego rządu lewica zareagowała ogłoszeniem w całym kraju strajku generalnego, dochodziło w kraju do rozlewów krwi. W listopadzie rząd Witosa nie uzyskał wotum zaufania, wielu członków jego partii odeszło. W efekcie tego w grudniu Wincenty ogłosił dymisję.
10 maja 1926 roku powstał trzeci rząd Wincentego Witosa. Trwał on jednak tylko 4 dni, z powodu siłowego przewrotu, do którego doszło z inicjatywy Józefa Piłsudskiego.
We wrześniu 1930 Wincenty Witos został aresztowany pod zarzutem próby doprowadzenia do zamachu przeciwko rządowi sanacji (Józefa Piłsudskiego). Witos udał się na emigrację do Czechosłowacji. Formalnie w procesie brzeskim skazano go na 1,5 roku więzienia. Do Polski wrócił w 1939 roku. Po wybuchu II wojny światowej miał problemy z powrotem do polityki, głównie związane pogarszającym się stanem zdrowia. W drodze do Lwowa 3 września został ranny w wyniku wybuchu pociągu którym podróżował. Po wojnie resztkami sił powołał do życia Polskie Stronnictwo Ludowe. Zmarł w październiku 1945 roku.
Nie ma sprawy wazniejszej niż Polska - Wincenty Witos.
Obecnie posłowie PSL walczą o kasację wyroku na korzyść skazanych w procesie brzeskim, aby w ten sposób zrehabilitować imię Wincentego Witosa. Sprawą zajmuje się prokuratura.