Przyczyną wprowadzenia rozwiązań planowanych w projekcie jest – jak wyjaśniono - panująca na całym świecie pandemia choroby COVID-19 wywołanej przez wirusa SARS-CoV-2. Potrzeba wprowadzenia rozwiązań – jak wskazano - wynika z obowiązku państwa zwalczania chorób epidemicznych i zapewnienia obywatelom bezpieczeństwa zdrowotnego.

Korzyści wynikające z przystąpienia do porozumienia to m.in. wykorzystanie silnej pozycji negocjacyjnej Komisji Europejskiej (KE). Porozumienie opiera się na mechanizmie wcześniejszego finansowania przez KE potencjalnych szczepionek, które obecnie wymagają dopiero opracowania. Środki finansowe pochodzić będą z Instrumentu Wsparcia Kryzysowego, czyli przekształconych rezerw budżetowych Unii Europejskiej (UE). Na etapie przystępowania do porozumienia nie są generowane koszty dla budżetu państwa.

Przystąpienie do porozumienia – jak wskazano - stanowi zabezpieczenie dostępu dla polskiego społeczeństwa do ewentualnej szczepionki przeciw chorobie COVID-19 wywoływanej przez wirusa SARS-CoV-2.

Porozumienie jest zawierane pomiędzy KE a państwami członkowskimi UE, które wyrażą chęć przystąpienia do porozumienia. Nabywcą szczepionek pozostają państwa członkowskie UE. Tym samym umowa na zakup określonej liczby dawek jest zawierana pomiędzy państwem członkowskim UE a producentem szczepionki.

Porozumienie reguluje warunki współpracy Komisji z państwami członkowskimi UE, nie obejmuje natomiast zakresu ani warunków dotyczących potencjalnej odpowiedzialności producenta szczepionki.

Przystępując do porozumienia państwa członkowskie UE zobowiązują się do niezawierania relacji handlowych innych niż wynegocjowany przez KE kontrakt z tym samym producentem szczepionki na ten sam produkt (szczepionkę).

Planowany termin przyjęcia projektu przez Radę Ministrów to trzeci kwartał br. Za jego opracowanie odpowiada Ministerstwo Zdrowia. (PAP)

autor: Katarzyna Lechowicz-Dyl

ktl/ mhr/