1. Anna Bańkowska SLD – Jedyny parlamentarzysta z okręgu bydgoskiego będący ekspertem w jakiejś dziedzinie. Posłance Bańkowskiej bliska jest tematyka ubezpieczeń społecznych i temu też zagadnieniu poświęciła projekty ustaw, których była współautorką. Należy tutaj podkreślić, że żaden inny poseł z naszego okręgu w takim stopniu nie jest zaangażowany w prace legislacyjne. Propozycje posłanki Anny Bańkowskiej z reguły nie uzyskiwały poparcia rządu PO – PSL, nie mniej jednak udało się jej osiągnąć kilka sukcesów. W marcu Sejm przyjął nowelizację ustawy o emeryturach przedstawioną przez klub SLD, która wprowadza bardziej sprawiedliwy sposób naliczania wysokości świadczenia emerytalnego po zakończeniu aktywności zawodowej obywatela.
Pani poseł aktywnie interesuje się też problemami lokalnymi, tym marginalizowaniem pozycji Bydgoszczy.
2. Łukasz Krupa – Zaczynał kadencję w klubie Janusza Palikota, kończy zaś jako poseł bez klubu. Bycie posłem bez doświadczenia nie jest łatwą pozycją początkową, ale konsekwentnie poseł Krupa coraz bardziej znajdywał się w parlamentarnej rzeczywistości, gdzie pamiętał przede wszystkim o interesie Bydgoszczy i regionu z którego został wybrany. To właśnie zaangażowanie w lokalne problemy sprawiło, że znalazł się w naszym rankingu tak wysoko.
3. Piotr Król PiS – Gdyby był posłem przez cztery lata i w tym okresie pracował tak aktywnie jak przez ostatnie miesiące, to zapewne mielibyśmy dylemat kogo umieścić na pierwszym miejscu. Poseł Piotr Król mandat objął dopiero w czerwcu ubiegłego roku, stąd miał znacznie mniej czasu na pracę, niż pozostali parlamentarzyści z okręgu. Zdać sobie sprawę, że zostanie posłem na rok przed końcem kadencji nie jest łatwe, w szczególności, gdy nie ma się doświadczenia parlamentarnego. Piotr Król dość szybko się jednak odnalazł i dbał o interesy naszego regionu w Komisji Infrastruktury.
4. Tomasz Latos PiS – Pełni odpowiedzialną funkcję przewodniczącego sejmowej Komisji Zdrowia. Zdawać trzeba sobie sprawę, że jest to funkcja wymagająca dużego zaangażowania. Ponadto poseł Latos aktywnie interesował się też problemami Bydgoszczy i regionu. Z jego inicjatywy powstał Parlamentarny Zespół Miłośników Ziemi Bydgoskiej.
5. Iwona Kozłowska PO – Najbardziej aktywna w powiatach północno-zachodnich, które są przecież ważną częścią okręgu bydgoskiego. Przez okres kadencji interweniowała w problemach mieszkańców tej części województwa.
6. Jan Rulewski PO – W sprawach regionu mniej aktywny, a w szczególności swojego okręgu. Jan Rulewski stał się jednak pewnym symbolem tej kadencji, jako polityk, który miał odwagę krytykować swoją partię, gdy postępowała w jego opinii niewłaściwie.
7 .Krzysztof Brejza PO - Pracowitości i zainteresowania problemami powiatu inowrocławskiego trudno mu odmówić. Wyjście z głosowań w momencie, gdy rozpatrywana była poprawka do ustawy o utrzymaniu czystości w gminach, o co przed Trybunałem Konstytucyjnym walczyło miasto Inowrocław sprawiło jednak, że nie znalazł się ostatecznie w pierwszej piątce naszego rankingu.
8. Teresa Piotrowska PO – Przed rokiem stała się jedną z najważniejszych osób w rządzie. Po objęciu przez nią funkcji Ministra Spraw Wewnętrznych, o Bydgoszczy zrobiło się bardziej głośno, głównie w pozytywnym znaczeniu. Nie przekłada się to jednak na konkretne korzyści dla miasta i regionu, do wybitniejszych polityków krajowej sceny także się nie zalicza.
Bez jednoznacznej oceny:
Radosław Sikorski – Na pewno jeden z ważniejszych polityków sceny krajowej w tej kadencji. Funkcję Ministra Spraw Zagranicznych wypełniał dość dobrze, starał się też przy tym zwiększać prestiż Bydgoszczy. Przez ostatnie lata otworzył nad Brdą kilka konsulatów honorowych. Jego karierę polityczną załamała jednak tzw. afera podsłuchowa.
Średniacy (bez szczegółowej oceny):
Paweł Olszewski PO, Jarosław Katulski PO (mandat wygaszony), Eugeniusz Kłopotek PSL, Kosma Złotowski PiS (mandat wygaszony).
Wyróżnienia negatywne:
Bartosz Kownacki PiS – Mieszka w Warszawie, w regionie bywa okazyjnie i niczym poza tematyką światopoglądową w czasie tej kadencji nie zasłynął.
Andrzej Kobiak PO – Bycie mecenasem kultury to trochę za mało. Stara się pełnić funkcję obrońcy porozumienia politycznego, które doprowadziło do utworzenia województwa kujawsko-pomorskiego, prowadzącego dalej do metropolii bydgosko-toruńskiej. Reprezentuje jednak w tym bardziej interes Torunia niż Bydgoszczy.