W skład komitetu oprócz prezydenta i marszałka wejdą także: przewodnicząca Rady Miasta, rektorzy Akademii Muzycznej i UKW oraz była dyrektor Filharmonii Pomorskiej, honorowa obywatelka Bydgoszczy Eleonora Harendarska.

 

Wizja województwa kujawsko-krajeńskiego

Andrzej Szwalbe zapamiętany został jako budowniczy Filharmonii Pomorskiej, mający także zasługi przy powstaniu bydgoskiej Akademii Muzycznej. Jest to postać na pewno o wybitnych osiągnięciach dla muzyki. Mniej się mówi o jego zaangażowaniu w sprawy samorządowe, aktywnie uczestniczył pod koniec lat 90. w dyskusji o reformie samorządowej. W momencie gdy toruńscy politycy chcąc uzyskać wyższy status swojego miasta nad Bydgoszczą szantażowali, że żadnego województwa wspólnego nie będzie i oni pójdą do Pomorza, Szwalbe zauważył, że może powstać jednak województwo kujawsko-krajeńskie bez Torunia, czy w wersji z Toruniem, które obejmowało by ponadto dzisiejszy powiat złotowski, chojnicki i pilski. Miasto Piła miało odgrywać podobną rolę jak Toruń i Włocławek.

 

Szwalbe już w tamtym okresie miał też wizje polityki metropolitalnej, na kilkanaście lat przed tym jak ten temat wszedł do bydgoskiego mainstreamu. Widział już wówczas, że powinien powstać Bydgoski Obszar Metropolitarny, który będzie lokomotywą rozwoju tego województwa oraz mniejsze obszary funkcjonalne wokół Piły, Torunia i Włocławka. Fakt, że do tej kwestii odnosił się już wstępnie w 1998 roku Andrzej Szwalbe świadczy o tym, że potrafił patrzeć długofalowo. Co należy tutaj wyraźnie podkreślić, powiązania funkcjonalne tych terenów z Bydgoszczą są nadal silne, być może nawet silniejsze niż z Poznaniem. Także i Chojnice w województwie pomorskim mogą czuć się trochę odtrącone.

 

Czy będą festyny czy refleksja nad myślą mistrza?

Patrząc na skład komitetu honorowego można prognozować, że nie zabraknie koncertów i wydarzeń muzycznych. Mam obawę, że nie starczy już miejsca na zgłębienie wizji Andrzeja Szwalbe oraz na zastanowienie się jaką Bydgoszcz widział Szwalbe. Dorobek zostawił nam natomiast bardzo wartościowy.

 

 

Najbliższe dwa miesiąc to dodatkowy czas na przeprowadzenie negocjacji wieloletniej umowy, która ma obowiązywać do końca 2031 roku (wtedy skończy się też umowa na część linii dla prywatnego przewoźnika Mobilisu). Poprzedni zarząd z prezesem Piotrem Szałkowskim na podał się do dymisji właśnie z powodu braku porozumienia z ZDMiKP. Zarząd Dróg Miejskich i Komunikacji Publicznej zgadzał się płacić MZK o 10% wyższą stawkę za każdy kilometr, niż otrzyma Mobilis. Zdaniem zarządu MZK, który podał się do dymisji stawka ta powinna wynieść w 2023 roku dodatkowe 21% niż otrzyma Mobilis i z biegiem lat spadać, taka była wizja przeprowadzenie restrukturyzacji Miejskich Zakładów Komunikacyjnych.

 

Piotr Bojar o funkcję prezesa MZK ubiegał się w ogłoszonym latem konkursie. Wówczas jego oferty jednak nie wybrano, teraz Rada Nadzorcza postanowiła wrócić do rozmów z nim.  Piotr Bojar przez lata pracował w Bydgoskiej Szkole Wyższej, głównie przy projekcie powołanego przy tej uczelni technikum kolejowego. W 2018 roku kandydował do Rady Miasta z listy SLD.

 

− Scenariusze na 2023 rok są właściwie dwa: albo recesja, ale wtedy płytka i stosunkowo krótka, np. 1–2 kwartały, albo brak recesji i bardzo wolny wzrost gospodarczy. Rząd zakłada, że będzie to wolny wzrost gospodarczy – o 1,7 proc. PKB. To jest bardzo maleńko, ale wiele innych instytucji finansowych mówi o niewielkim spadku, więc fifty-fifty – mówi agencji informacyjnej Newseria Biznes Piotr Kuczyński, analityk Domu Inwestycyjnego Xelion.

 

W przyszłym roku zdecydowana większość instytucji finansowych czy organizacji międzynarodowych prognozujących stan gospodarek spodziewa się w Polsce w skali całego roku niewielkiego, ale jednak wzrostu gospodarczego. Tylko agencja Moody’s zakłada spadek PKB w całym 2023 roku, ale też niewielki, o 0,2 proc. Jednak nawet najbardziej optymistyczne prognozy nie przewidują wzrostu wyższego niż o 1,7 proc. Jeśli pominąć pandemiczny 2020 rok, byłoby to i tak najwolniejsze tempo od 2013 roku.

 

– Dane makroekonomiczne mówią całkiem pozytywnie o polskiej gospodarce. Ostatnie, np. o produkcji przemysłowej, pokazały, że wzrosła ona w listopadzie o 4,6 proc., a spodziewano się, że będzie o połowę mniej. Co prawda wynagrodzenia nie rosną tak szybko jak inflacja, ale 13,9 proc. to też niezły wzrost. Gospodarka wygląda nieźle, oczekujemy spowolnienia w przyszłym roku, ale ja osobiście recesji nie widzę – ocenia Piotr Kuczyński.

 

W III kwartale 2022 roku PKB Polski wzrósł o 3,6 proc. w ujęciu rocznym. To wyraźnie wolniej niż w pierwszej połowie roku, ale lepiej, niż prognozowano. GUS zrewidował też w górę odczyt za II kwartał. I choć gospodarka spowalnia, coraz więcej ekonomistów widzi szansę na uniknięcie recesji, czyli dwukrotnego z rzędu spadku PKB wobec poprzedniego kwartału bądź analogicznego okresu poprzedniego roku. Dane za listopad, które poznaliśmy w grudniu, także okazały się lepsze od spodziewanych. Nie chodzi tylko o wspomnianą produkcję przemysłową, ale także produkcję budowlano-montażową, która miała spaść o 1,5 proc. w ujęciu rocznym, a wzrosła o 4 proc., ceny producentów, które wzrosły mniej, niż oczekiwano, czy sprzedaż detaliczną, która także przekroczyła prognozy.

 

− Dla rynków finansowych długotrwała recesja oznacza spadek indeksów giełdowych i zazwyczaj osłabienie złotego. Mówię „zazwyczaj” dlatego, że jeżeli ta recesja będzie krótka i sytuacja na świecie będzie się poprawiała, to złoty wcale nie musi tracić – przekonuje analityk. – Zresztą i tak wartość złotego w olbrzymiej części zależy od tego, co się dzieje na rynku eurodolara, czyli jaki jest stosunek euro do dolara, i to on pokazuje złotemu kierunek. W związku z tym kurs złotego chyba nie od tego będzie zależał, czy będzie recesja, czy nie, ale oczywiście, jakby był rozwój gospodarczy, to byłoby lepiej dla polskiej waluty.

 

Złoty stracił w tym roku do dolara około 8,50 proc., ale głównie z powodu siły amerykańskiej waluty. Do koszyka walut osłabił się zaledwie o 1 proc. Za to dolar zyskał do koszyka aż 11 proc. Z jego największą aprecjacją mieliśmy do czynienia na początku października, gdy kosztował 5 zł. Od tej pory odnotowaliśmy jednak spadek o ponad 11,5 proc.

 

Złotemu nie pomagała także wysoka, wyraźnie wyższa niż w głównych gospodarkach świata, inflacja. Wprawdzie w listopadzie lekko przyhamowała, wciąż jednak w porównaniu z innymi krajami Europejskiego Obszaru Gospodarczego pozostajemy w ścisłej czołówce; przed nami są kraje bałtyckie, Węgry i Czechy. W Stanach Zjednoczonych jest ona jeszcze niższa niż w Europie i hamuje już od kilku miesięcy. Natomiast pod względem tempa wzrostu PKB Polska znajduje się wysoko: w III kwartale w ujęciu rocznym szybciej rozwijały się tylko Irlandia, Chorwacja, Cypr, Malta, Portugalia, Rumunia i Islandia.

 

– Jeżeli chodzi o polską gospodarkę na tle Unii Europejskiej, to inflacja wygląda słabo, ale wzrost gospodarczy jest na razie całkiem solidny i mieścimy się zdecydowanie w pierwszej dziesiątce państw europejskich. Ten rok należy uznać za całkiem udany, jeżeli chodzi o wzrost gospodarczy, a przyszły, cóż, to wielka niewiadoma – ocenia Piotr Kuczyński. – Jeżeli wykluczymy wojnę, to to, co będzie miało potężny wpływ na polską gospodarkę, będzie się działo tuż za zachodnią granicą. Niemcy to jest potężny partner gospodarczy Polski, do którego trafia 25 proc. eksportu. Bez ruchu w Niemczech Polska gospodarka będzie się cofała, a z kolei gospodarka niemiecka w dużym stopniu będzie zależała od chińskiej, wszystko jest połączone.

 

Jak wynika z raportu Polskiego Instytutu Ekonomicznego, w 2018 roku blisko 10 proc. polskiego PKB zależało od wymiany handlowej z Niemcami. Z tego ponad 7 proc. to efekt popytu odbiorców końcowych na tamtejszym rynku. Odpowiada on także za zatrudnienie ponad 1,1 mln pracowników w Polsce (o 46 proc. więcej niż w 2004 roku). Z kolei 2,6 proc. PKB wynika z eksportu przez Niemcy polskiej wartości dodanej. Na rynku pracy przekłada się to na 373 tys. miejsc pracy (ponad dwa razy więcej niż w 2004 roku). Różne ośrodki analityczne przewidują wystąpienie recesji w Niemczech w przyszłym roku, przy czym większość prognozuje spadek nie większy niż 1 proc.

 

Tuż przed nowym rokiem udało się jednak dość ze wszystkimi lekarzami do porozumienia, zawarto umowy, które będą obowiązywać przynajmniej przez najbliższe 3 miesiące, do końca marca. Będzie to czas na znalezienie rozwiązania długofalowego, dyrekcja szpitala chciałaby zawszeć umowy na 3 lata.

 

Z uwagi na wojnę w Ukrainie, która zaangażowała wielu bydgoszczan obywatelsko, to tym działaniom oraz reakcji na nie chociażby prezydenta Wołodymira Zelenskiego poświęcamy dużą część podsumowania. Rok 2022 był dla nas ważny także z powodu przypadających pod koniec października 10. urodzin Portalu Kujawskiego.

 

{youtube}1KPqMt5R6I8{/youtube}

 

Prezydent Rafał Bruski, który brał udział w tym spotkaniu zapowiedział, że jeżeli do końca marca zostanie wypracowane nowe porozumienie, to stawki będą mogły zostać skorygowane. W tej sytuacji to stronie toruńskiej powinno zależeć na jak najszybszym dogadaniu się, gdyż stawki komercyjne są około dwukrotnie wyższe niż Bydgoszcz oferuje Toruniowi od 2023 roku. Czyli zawarcie porozumienia pozwoli Toruniowi na korzystanie z preferencyjnej stawki, choć wyższej niż było to do tej pory.

 

Z wyjaśnień jakie przed tygodniem przedstawiał zastępca prezydenta Michał Sztybel wynika, że mieszkańcy Torunia w swoich stawkach za przewóz odpadów do Bydgoszczy, do instalacji ProNatury płacą tylko 31,7% kosztów transportu, pozostałe 51,9% płacą za nich bydgoszczanie oraz 16,4% mieszkańcy powiatu bydgoskiego. Niekorzystne dla Bydgoszczy porozumienie zostało zawarte w 2009 roku, gdy prezydentem był Konstanty Dombrowicz. W połowie ubiegłego roku zakończył okres trwałości w ramach unijnego finansowania budowy spalarni, wówczas prezydent Bydgoszczy zlecił ekspertyzy, poprosił również o stanowisko Regionalnej Izby Obrachunkowej, które wykazały, że porozumienie z 2009 roku jest niezgodne z prawem, stąd też nie może obowiązywać, co pozwala władzom Bydgoszczy zrezygnować z odbioru toruńskich odpadów.

 

Koniec z preferencjami dla MPO Toruń

Władze Bydgoszczy chcą też, aby zasady spalania odpadów były zawarte pomiędzy miastami Bydgoszcz i Toruń, a nie spółkami podległymi (ProNatura i MPO Toruń) jak ma to miejsce teraz. Bydgoski ratusz szacuje, że tylko około 60% odpadów, które przywozi toruńskie MPO to odpady pochodzące od mieszkańców Torunia, pozostałe to natomiast odpady jakie MPO zagospodarowuje komercyjnie (mając preferencyjne stawki w bydgoskiej spalarni, MPO jest bardziej konkurencyjne od innych firm). Prezydent Bydgoszczy chce, aby nowe porozumienie dotyczyło jedynie odpadów od mieszkańców Torunia, zatem MPO Toruń śmieci odbierane np. od galerii handlowych (w Toruniu są one poza miejskim system odpadowym) lub z gmin w których wygrało przetarg, będą w Bydgoszczy spalane jedynie po znacznie droższych komercyjnych stawkach.

 

Obecnie polana w tym miejscu nie jest zagospodarowana, planowany kompleks według dokumentów planistycznych ma liczyć 148 metrów kwadratowych. Tematycznie ma nawiązywać do pszczół, stąd też nazwa Pszczółkowej Wieży, będzie też huśtawka wzorowana na gnieździe pszczół, interaktywna trampolina emitująca nagrania dźwiękowe w przypadku korzystanie z niej oraz mniejsze elementy placów zabaw jak m.in. huśtawki i piaskownica oraz figurki pszczół. Kompleks będzie zatem dedykowany głównie dla dzieci.

 

Dla dorosłych przewidziano instalacje ławeczek oraz leżaków. Dla uzyskania efektu ekologicznego utworzony zostanie też hotel dla owadów.

 

Jeżeli wszystko pójdzie zgodnie z planem to potencjalnych wykonawców tej inwestycji poznamy już w połowie przyszłego tygodnia. Kluczowa dla dalszej realizacji inwestycji będzie cena, wiele przetargów w Bydgoszczy jest unieważnianych z powodu zbyt wysokich ofert, co prawda stara się je powtarzać, ale przesuwa to już właściwą inwestycję w czasie.

 

Wizualizacje planowanych elementów: