Szanowni Państwo,

Dzisiaj wyjątkowy dzień dla każdego Polaka niezależnie od sympatii politycznych. Dzień, który powinniśmy obchodzić radośnie oraz pełni dumy z naszego narodowego pochodzenia. 95 lat temu Polska ujawniła światu, że jest niepodległym państwem.

 

Pamiętać musimy, że wówczas nie był znany jeszcze kształt Polski. Nie wiadome było, czy Kujawy, Wielkopolska i Pomorze będą częścią odrodzonej Rzeczypospolitej. Bez tych ziem nikt nie wyobrażał sobie jednak Wielkiej Polski, nie małego państwa, ale jednego z ważniejszych państw w europie, na co naród polski w pełni zasługiwał.

 

Wydarzenia z 11 listopada 1918 roku obudziły w mieszkańcach ziem zachodniej polski nadzieje na wolność. Kilka tygodni później wybuchło Powstanie Wielkopolskie, które stało się ważnym elementem naszej tożsamości lokalnej.

 

Wielkopolska i Kujawy były wówczas jednym z silniejszych gospodarczo regionów niemieckich. Stało się tak dzięki wielkiej pracy jaką wkładali Polacy mieszkający w zaborze pruskim, którzy rozumieli sens i znaczenie samoorganizacji. Także w okresie II Rzeczypospolitej nasze tereny charakteryzowała wysoka świadomość obywatelska, z czego powinniśmy być nie tylko dumni, ale także czerpać z tego dorobku.

 

Nie uważam abym miał prawo określać, kto jest patriotą, a kto nim nie jest. Tym bardziej jestem zdania, że takiego moralnego prawa nie ma żaden z polityków. Ważne jest jednak, aby każdy z nas, w dniu tak ważnego dla naszego narodu święta, zrobił sobie rachunek sumienia i zastanowił się – Jakim tak naprawdę jestem patriotą?

 

Niech każdy z nas zastanowi się dzisiaj ile w ciągu ostatniego roku poświęcił czasu na działalność na rzecz naszej wspólnej ojczyzny? Czy przypadkiem nie próbował okradać tego wspólnego dobra? Czy nie popadł w populizm? Czy przede wszystkim niczego nie zaniedbał? Czy starał się kupować polskie produkty i wspierać polską gospodarkę? Czy przede wszystkim jego działania nie dzieliły narodu?

 

Nie są to jednak pytania tylko do osób zaangażowanych publicznie, ale także tych, którzy nie angażowali się do tej pory. Siłą Kujaw i Wielkopolski była tak jak wspomniałem wysoka świadomość obywatelska, stąd też musimy sobie wszyscy zdać sprawę, jak ważne jest zaangażowanie nas wszystkich.

 

Muszę przyznać z dużym niepokojem, że osoby będące u władzy coraz częściej tłumią działalność obywatelską, o czym świadczy chociażby piątkowe głosowanie w Sejmie, w sprawie referendum dotyczącego obowiązku szkolnego.

 

Niepokój powinien budzić także podział w narodzie, który w dużym stopniu jest budowany przez polityków. Jeżeli chcemy budować silną Polskę musimy zrozumieć, że Polacy powinni podejmować wielkie wyzwania wspólnie, jako dumny i zorganizowany naród.

 

Tego chciałbym życzyć z okazji dzisiejszego Święta Niepodległości. Żebyśmy potrafili działać wspólnie i ponad podziałami, nie tylko w sprawach krajowych, ale także i lokalnych.

 

Chcę z powodu dzisiejszej daty przypomnieć także, że to młodzi są przyszłością narodu. Niestety młodzi Polacy borykają się z coraz większą liczbą problemów, co wpływa negatywnie na dzietność, a prognozy demograficzne stają się coraz bardziej niepokojące. Musimy jako naród poczuć odpowiedzialność za taki stan rzeczy i zrobić wszystko, aby te niekorzystne tendencje odwrócić.  Wczoraj usłyszałem od koleżanki – Ja chcę tylko pracować w swoim fachu – niestety Polska nie daje takiej możliwości ambitnym młodym Polakom.

 

Chwała Wielkiej Polsce!

 

Łukasz Religa

Redaktor naczelny

 

W połowie listopada te tereny nadal należały do Niemców. Pod koniec grudnia 1918 roku doszło do starć zbrojny w Poznaniu, które zapoczątkowały wybuch Powstania Wielkopolskiego.

 

Już 2 stycznia 1919 roku doszło do walk w Inowrocławiu, które 6 stycznia zakończyły się przyłączeniem tego miasta do Polski. 8 stycznia powstańcy próbowali zdobyć Szubin, mimo przewagi liczebnej nie udała się ta sztuka. Jednak trzy dni później szturm piechoty doprowadził pierw do zdobycia dworca kolejowego, a wieczorem skapitulowało całe miasto.

 

Bydgoszcz do granic Polski wróciła dopiero w styczniu 1920 roku. Na mocy traktatu wersalskiego 20 stycznia na bydgoski rynek wkroczyło wojsko polskie. Sześć dni później przejęte zostało także Koronowo.

 

Historia Powstania Wielkopolskiego dość mocno wpisuję w dzieje naszego regionu. Stąd też zachęcamy do zapoznawania się z nią.

Niech dzień 11 listopada będzie radosny oraz pełen narodowej dumy.

 

Redaktor naczelny

Łukasz Religa  

Gdy Polska znajdowała się pod zaborami, uważał za głównego wroga Niemcy. Nie było to jednak puste stwierdzenie, ale oparte o szerszą analizę polityczną. To bowiem właśnie Niemcom najbardziej zależało na zniszczeniu narodu polskiego. Inni zaborcy bardziej obawiali się, że Polacy mogą próbować wyrwać swoje ziemie. To doskonale wykorzystywali Niemcy, którzy straszyli Rosjan Polakami.  Z kolei Austro-Węgry były mocno zależne od Rzeszy Niemieckiej.

 

Taki stan rzeczy sprawiał, że Dmowski krytykował bezmyślnie wywoływane powstania. Z jednej strony wykrwawiały one naród, z drugiej umacniały tylko więź niemiecko-rosyjską. Efektem powstań było także odbieranie swobód obywatelskich Polakom.

 

Dmowski uważał, że Polska ma tylko szansę wtedy, gdy te dwa państwa, wielkie mocarstwo jakim byli Niemcy i coraz słabsza Rosja pójdą ze sobą na wojnę. Pomógł temu wybuch I wojny światowej, choć wiele elit rosyjskich od razu zaczęło dążyć do pokoju z Niemcami. Nie było bowiem tajemnicą, że rosyjskie elity były uzależnione od Rosji.

 

I w Berlinie, i w Petersburgu liczono, że Polacy uratują Niemcy od klęski i umożliwią powrót dawnych, dobrych czasów przyjaznego współżycia Rosji z Niemcami, związanych „wspólnym spożywaniem eucharystycznego ciała Polski". Tu znów licha psychologia niemiecka nie zorientowała się w położeniu: nie doceniała Polaków, a raczej przeceniała ich głupotę – pisał Roman Dmowski.

 

Dla Romana Dmowskiego najważniejszym działaniem było jednak edukowanie Polaków, budowa tożsamości narodowej, bowiem tylko to w przyszłości dawać miało rację bytu dla niepodległego narodu polskiego.

 

Jeszcze przed wybuchem wojny wydał książkę ,,Niemcy, Rosja i kwestia polska”, która uświadomiła wielu mieszkańcom europy zachodniej sytuację polityczną w środkowo-wschodniej europy. W ten sposób Dmowski chciał ukazać sprawę polską i jej znaczenie dla całego kontynentu.

 

Plan Dmowskiego zakładał wsparcie przez polski naród przymierza rosyjsko-francuskiego i w ten sposób doprowadzenie, aby całość ziem polskich znajdowało się pod panowaniem cara. Było to w pełni przemyślane politycznie, bowiem Dmowskiemu zależało, aby cały naród znalazł się pod jedną władzą. W ten sposób Polacy byli by silną mniejszością w Rosji, a dzięki wyższym osiągnięciom cywilizacyjnym od Rosjan, mieli by duży wpływ na kształt tego państwa. W efekcie szybko Polska wybiła by się na niepodległość.

 

Ten plan jednak nie do końca się udał, gdyż Rosja zaczęła przegrywać na ziemiach polskich z Niemcami. Wtedy Roman Dmowski wszelkie swoje wysiłki skierował do stolic państw europejskich, tworząc swoiste Ministerstwo Spraw Zagranicznych.

 

Dla Dmowskiego duże znaczenie miała Wielkopolska, Śląsk, Kujawy i Pomorze. Były to jednej z silniejszych gospodarczo regionów Niemiec, stąd też ten kraj nie chciał ich tak łatwo Polsce zwrócić.

 

Poznańskie — to nie była pierwsza lepsza bierna prowincja kresowa, którą można tak lub inaczej rozporządzać, zależnie od widoków politycznych. To była zdrowa, mocna część żywej Polski, najbardziej świadomy w swej masie odłam narodu, mający najmocniej rozwiniętą wolę zbiorową i najzdolniejszy do wcielania zamierzeń w czyny. Ten odłam narodu nie pozwalał, żeby inni decydowali, czy chcą go widzieć w Polsce — on sam o swej przyszłości postanawiał i sam ją tworzył. On nie tylko chciał być w państwie polskim, ale miał coś w tym państwie do powiedzenia – pisał Dmowski.

 

Mając na myśli prowincje poznańską, chodziło mu także o Kujawy i Bydgoszcz. Zdaniem Dmowskiego bez tych ziem Polska była by skazana na bycie w pewnym rodzaju wasalem Niemiec, a nie wielkim państwem europejskim.

 

Roman Dmowski pozostawił nam wiele swoich publikacji. Zachęcam do przeczytania w szczególności książki ,,Polityka polska. Odbudowanie państwa”. Jest to niezwykle cenny podręcznik polityczny, który przedstawia kulisy odzyskania przez Polskę niepodległości.

 

Wiele fragmentów tego dzieła może okazać się kontrowersyjne, gdyż autor dość często krytykował bezmyślny romantyzm.

 

Pamiętam, raz w gronie emigrantów z 1863 roku za granicą ostro napadano na mnie za kierunek mojej polityki.

 Jeden z nich, szanowany zresztą antykwariusz Bukowski ze Sztokholmu zawołał:

— Myśmy inaczej działali w 1863 roku, innymi drogami szliśmy do niepodległości!

— Aleście nie doszli — odpowiedziałem. — Ten, kto przegrał, nie ma prawa żądać, żeby go

naśladowano.

Trasa Rajdu liczy ok. 28 km i biegnie tradycyjnie z nakielskiego Rynku do Występu. Tam wjeżdżamy na drogę gruntową i dojeżdżamy aż do Gorzenia. Z Gorzenia kierujemy się na Ślesin, następnie do Gumnowic i Suchar, gdzie zatrzymujemy się przy tablicy upamiętniającej marszałka Józefa Piłsudskiego by zapalić znicz. Z Suchar przez Karnówko, Karnowo wracamy na Rynek Nakła i kończymy VI Rajd regeneracyjną grochówką.

Impreza odbędzie się w ramach gminno-powiatowych obchodów 95. rocznicy Odzyskania Niepodległości. Rozpoczynamy ok. godz. 11:15 od złożenia wiązanki kwiatów pod Pomnikiem Wdzięczności Wojsku Polskiemu na nakielskim Rynku.