W Polsce coraz mniej porodów odbywa się drogami natury. Popularność cesarskich cięć wynika z wielu czynników, takich jak nieprawidłowe ułożenie dziecka do porodu, czy wady w budowie macicy. Warto pamiętać, że cesarskie cięcie jest to bardzo poważną i rozległą operacją. Jej wykonanie naraża kobietę na szereg powikłań, a ryzyko popełnienia błędu jest duże. Najtragiczniejszym skutkiem popełnienia błędu przez lekarzy przeprowadzających cesarskie cięcie jest śmierć matki. Oczywiście żadne świadczenia odszkodowawcze nie są w stanie wynagrodzić najbliższym tej straty. Jednak warto w takich sytuacjach dochodzić należnych roszczeń odszkodowawczych, które pomogą na nowo zorganizować codzienne życie.
Komplikacje przy cesarskim cięciu
Jak już zauważyliśmy cesarskie cięcie to poważna i skomplikowana operacja. Z cesarskim cięciem wiąże się szereg niebezpieczeństw dla zdrowia i życia matki oraz dziecka. Oczywiście zawsze to co naturalne jest dla ludzkiego organizmu najlepsze, a za wyborem porodu cesarskim cięciem powinny stać bardzo silne argumenty o charakterze medycznym. Pacjentka musi zdawać sobie sprawę z zagrożeń, które niesie ze sobą ten zabieg Do najczęstszych powikłań cesarki należą: krwotok, blizny wewnątrzotrzewnowe (np. zrosty macicy), uszkodzenie pęcherza moczowego i jelit.– wyjaśnia specjalista z Centrum Pomocy Poszkodowanym. Właściwie każde z nich to śmiertelne zagrożenie dla życia matki. Oczywiście szybko i prawidło podjęta terapia zwiększa szanse przeżycia. Niektórym z zagrożeń związanych z cesarskim cięciem można przeciwdziałać już w okresie ciąży, stąd bardzo ważne jest rozpoznanie wszelkich czynników chorobowych mogących mieć wpływ na przebieg porodu. W przypadku śmierci pacjentki spowodowanej błędnym przeprowadzeniem cesarskiego cięcia warto skorzystać z praw, jakie polskie prawo przyznaje najbliższym.
Odpowiedzialność za błąd w sztuce medycznej
Kodeks cywilny przewiduje dwa podstawowe roszczenia związane ze śmiercią będącą wynikiem błędu w sztuce medycznej: odszkodowanie i zadośćuczynienie. Pierwsze z nich powinno stanowić pełną rekompensatę za wszelkie straty o charakterze majątkowym wynikające ze śmierci osoby bliskiej. Natomiast roszczenie o zadośćuczynienie wynika z krzywdy – czyli wszelkich cierpień psychicznych związanych ze śmiercią bliskiej osoby. Śmierć przy porodzie jest niepowetowaną stratą dla rodziny matki, a przede wszystkim dla dziecka. Stąd też stopień krzywdy w takich przypadkach należy uznać za bardzo wysoki. Niezwykle trudno jest wyrazić ból i cierpienie najbliższych w konkretnej sumie pieniędzy. Warto pamiętać, że roszczenia te przysługują osobom bliskim. Jednak nie chodzi tu tylko o formalne więzy pokrewieństwa, czy powinowactwa. Każdy, kto był związany ze zmarłym bliskimi relacjami może wnosić o odszkodowanie i zadośćuczynienie. Ponadto osoby, które otrzymywały od zmarłego środki utrzymania mogą wnosić o zasądzenie stosownej renty. Skuteczne przeprowadzenie procesu odszkodowawczego jest niezwykle trudne – wymaga szczegółowej analizy dokumentacji medycznej powstałej podczas ciąży oraz w związku z porodem. Ponadto kluczowe jest wykazanie popełnienia przez lekarza błędu w sztuce medycznej, co wymaga zarówno wiedzy medycznej, jak i doświadczenia w przeprowadzaniu dowodów przed sądem. Stąd warto przed rozpoczęciem takiej sprawy zwrócić się po pomoc do kancelarii wykazującej się doświadczeniem w sprawach o odszkodowania za błędy w sztuce medycznej.
