Podczas nadzwyczajnej sesji Sejmiku Województwa w listopadzie padła deklaracja zarówno strony wojskowej jak i samorządowej na temat płacenia przez MON Portowi Lotniczemu Bydgoszcz za utrzymywanie gotowości operacyjnej. W praktyce miałoby to zmniejszyć wartość straty rocznej PLB, którą pokrywać musi Samorząd Województwa i Miasto Bydgoszcz.
Jeżeli te rozmowy zakończą się sukcesem, to zapewne zostanie o takim porozumieniu szeroko poinformowana opinia publiczna. Wcześniej trzeba ustalić jednak ile faktycznie kosztowałoby wojsko utrzymywanie własnego lotniska na potrzeby Wojskowych Zakładów Lotniczych nr 2. Niewykluczone, że takie szacunki pojawią się już niedługo. Wszystko dlatego, że na potrzeby walki politycznej rzucane są różne kwoty.
Już w ubiegłym roku poseł Kukiz15 Paweł Skutecki jednoznacznie sugerował, że gdyby nie Port Lotniczy Bydgoszcz to wojsko na potrzeby zapewniania lotniska zakładom lotniczym musiałoby płacić około 200 mln zł rocznie. Kwota wydać się może na logikę absurdalna, bowiem chociażby w roku 2015 (ostatnie dostępne sprawozdanie finansowe) koszty operacyjne Portu Lotniczego Bydgoszcz wyniosły niecałe 28,5 mln zł. Wynika zatem z tego, że lotnisko na którym lądowałyby tylko samoloty wojskowe, kosztowałoby ponad 7-krotnie. Faktycznie taki szacunek podpisał jednak w 2014 roku gen. bryg. Ryszard Szczepiński, który zaznaczył jednak, że są to koszty sformowania bazy lotniczej dla samolotów i śmigłowców. Mielibyśmy zatem przy tych kosztach pełnoprawną jednostkę bojową. Takową jednostkę (2 Baza Lotnicza) rozformowano 30 czerwca 2010 roku w wyniku reformy lotnictwa wojskowego. Kilka dni temu do tego samego dokumentu nawiązał prezydent Rafał Bruski, oczekując, że posłowie wymuszą na MON wspieranie finansowe lotniska.
Wojskowe Zakłady Lotnicze przyznają nam z kolei, że chcąc utrzymywać własne lotnisko, nie musiałyby zatrudniać tylu pracowników co PLB, co automatycznie zmniejsza koszty. Być może wkrótce pojawi się kalkulacja, ile kosztowałoby takie lotnisko. W 2003 roku koszty utrzymania lotniska wojskowego w Radomiu (później przekształconego w cywilne) wynosiły niecałe 3 mln zł rocznie.
