W czerwcu mielismy ponadwurkotnie więcej zachorowań – 326 potwierdzonych klinicznie i prawie czterokotnie więcej zgonów – 55. W maju zakażeń mieliśmy ponad 4 tys. zgonów 322 – mamy zatem w stosunku do lipca ponad 20-krotny spadek.

Patrząc na sytuację po jesiennej i wiosennej fali zauważyć można, że najwięcej zgonów notowanych jest kilka tygodni po szczycie zachorowań, są to zazwyczaj osoby walczące o życie pod respiratorami od tych momentów szczytowych.

Optymizmu dodaje fakt, że większość lipcowych zgonów stwierdzono przez 15 lipca – po tej dacie zanotowano ich zaledwie 3, stąd też istnieje duże prawdopodobieńśtwo, że w sierpniu statystyki będą jeszcze lepsze.

Z naszych szacunków (zakładając 14 dniowy przebieg zakażenia) mieliśmy niespełna 70 aktywnych przypadków w okresie lipca, co widać na poniższym wykresie:

Dla porównania tak wyglądał wykresza lipiec 2020 roku:

Wtedy zakażeń było minimalnie mniej – 0,17 dziennie na 100 tys. mieszkańców, ale pod koniec miesiąca widoczny jest wzrost, który dał początek jesiennej fali. Obecnie na szczęście wyraźnego przyrostu zakażeń nie widzimy.

Wykres historyczny od początku pandemii: