13 lipca 1666 doszło do bitwy pod Mątwami, bratobójczej walki, w czasie której doszło do starcia pomiędzy zwolennikami króla Jana Kazimierza i rokoszanami Jerzego Lubomirskiego. Dokładnie 350 lat temu po tym wydarzeniu, Inowrocławianie odsłonili tablicę pamiątkową, ku przestrodze na przyszłość, aby przestrzec jakie tragiczne skutki może nieść za sobą wojna domowa. Bitwa pod Mątwami kosztowała życie ponad 4 tys. żołnierzy, w tym weteranów walczących wcześniej u bogu Stefana Czarneckiego.
Rano przed kościołem pw. Opatrzności Bożej odsłonięto tablicę pamiątkową – W 350. rocznicę Bitwy pod Mątwami, pamiętając o poległych rodakach. Inowrocławianie. 13 lipca 2016 roku.
W uroczystości uczestniczyli samorządowcy różnych szczebli oraz reprezentujący rząd w terenie wojewoda Mikołaj Bogdanowicz.
W drugiej połowie XVII wieku szlachta była podzielona politycznie. Król Jan Kazimierz chciał, aby dokonano elekcji vivente rege, czyli wybrano następce jeszcze podczas jego panowania, co miało reformować funkcjonującą wówczas ,,złotą wolność szlachecką”. Nie wszystkim się to podobało, do tego dochodziły bowiem interesy różnych dworów europejskich, stąd też przeciwko królowi powstał rokosz pod wodzą Jerzego Lubomirskiego. Pod Mątwami wygrał Lubomirski, ostatecznie jednak jeszcze w lipcu 1666 roku ukorzył się przed królem Janem Kazimierzem. Ten z kolei zrezygnował ze swoich planów, a dwa lata później abdykował.
Zapewne i dzisiaj historykom jest trudno ocenić, kto miał w tamtym sporze rację. Pewne jest natomiast, że 4 tys. żołnierzy nie musiało ginąć na polu walki, podczas tragicznej Bitwy pod Mątwami.
Większość poległych oficerów najprawdopodobniej pochowano na terenie dzisiejszego Sanktuarium Matki Bożej Królowej Miłości i Pokoju w Markowicach, gdzie w drugiej części obchodów rocznicowych odprawiono Mszę Świętą. Przewodniczył jej ks. Michał Sołomeniuk, Dyrektur Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie.
Na zakończenie obchodów w Teatrze Miejskim w Inowrocławiu odbyła się inscenizacja oraz sesja naukowa.
