W lekcji historii znamy postać Ottona III – Świętego Cesarza Rzymskiego, który w roku 1000 pielgrzymował do Gniezna, na grób św. Wojciecha. Podczas tej wizyty spotkał się z polskim królem Bolesławem Chrobrym, z którym snuł inicjatywę budowy wielkiego państwa uniwersalnego. Ottoni nie starczyło jednak życia. Miał jednak sposobność działania dzięki temu co odziedziczył po swoich przodkach – przede wszystkim dzięki dokonaniom dziadka Ottona I.
Postać Ottona I, któremu nadano przydomek Wielkiego, w Polsce jest mało znana. Według polskiego historyka Jerzego Strzelczyka, można by go porównywać do Karola Wielkiego, który po upadku cesarstwa rzymskiego stworzył pierwsze europejskie imperium.
Otton I był księciem Saksonii, udało mu się uzyskać godność króla Niemiec (cesarstwa Wschodniofrankijskiego), musiał jednak borykać się z dążeniami do władzy przez książętami z Bawarii, Lotaryngii i Frankonii, a także z ambicjami swoich braci. W ostatnim czasie Jerzy Strzelczyk wydał pierwszą polską biografię tego niemieckiego władcy, późniejszego Świętego Cesarza Rzymskiego. Duży wpływ na jego pozycję miało pokonanie Madziarów na Lechowym Polu, których najazdy wcześniej sprawiały duże problemy w budowie silnego państwa. Zwycięstwo Ottona nad Madziarami tą postać rzeczy jednak zmieniło.
Tamto zwycięstwo pod koniec II wojny światowej będzie próbował przypominać prof. Otto Brunner, chcąc pokazać analogię z pokonania przez Ottona barbarzyńskich plemion, do idącej ze wschody ofensywy Armii Czerwonej, która według naukowca również miała utożsamiać ,,barbarzyńców ze wschodu”.
Kiedy w 962 roku został koronowany na cesarza Rzymu, przestał być jednym z wielu europejskich władców, a zaczął przewodzić całemu chrześcijańskiemu światu. Nad pogańskimi nieprzyjaciółmi – Madziarami, Normanami i przede wszystkim Słowianami połabskimi odnosił walne zwycięstwa, z Mieszkiem I potrafił zawrzeć korzystny dla obu stron sojusz. Swemu synowi, Ottonowi II, zostawił państwo silne i stabilne
Jerzy Strzelczyk – polski historyk, znawca średniowiecza polskiego i powszechnego, autor kilkudziesięciu książek, z których wiele było tłumaczonych na języki obce. Jego opracowania dziejów Gotów, Wandalów, Longobardów i Słowian połabskich cieszą się niemalejącym zainteresowaniem, podobnie jak biografie Mieszka I i Bolesława Chrobrego, a najnowszy Otton I Wielki jest pierwszą polską książką o tej wybitnej postaci.
Autor już we wstępie wspomina, iż przydomek ,,Magnus”, czyli Wielki, pojawił się wokół tego władcy już za jego życia. Książka ma charakter typowo naukowy. Książkę wydało Wydawnictwo Poznańskie.
