Burano administracyjnie jest częścią Wenecji, położoną 7 km od głównej wyspy. Skomunikowana jest z nią tramwajem wodnym Vaporetto. Wyspę charakteryzują kolorowe domy, które stały się wizytówką Burano.

Wyspę zasiedlono w VI wieku – była to początkowo wyspa rybacka. Według legendy kolorowe domy miały pomagać rybakom odróżniać posesje w czasie mgły. Burano zaczęło się specjalizować w wytwarzaniu wyrobów z koronki, stając się europejskim centrum koronkowym. Wyroby z tej wyspy były szczególnie pożądane na europejskich dworach. Na Burano utworzono też szkołę koronkarstwa. Od XVIII wieku przemysł koronkarski na Burano zaczął zanikać, aby w rezultacie w XX wieku zniknąć.