W pierwotnej wersji pomnik Chrystusa Zbawiciela na Placu Poznańskim w Bydgoszczy odsłonięty został 2 października 1932 roku, a odbywająca się dwa lata wcześniej uroczystość wmurowania kamienia węgielnego przyciągnęła około tysiąca mieszkańców. W najnowszej historii uroczystości pod tym pomnikiem odbywały się jednak w styczniu, co wynika z symboliki jego powstania.

W tym roku uroczystości na Placu Poznańskim nie było, dla zachowania tego elementu lokalnego dziedzictwa przyjrzyjmy się bliżej symbolice pomnika.

Inicjatywa ufundowania pomnika pojawiła się w społeczności parafii św. Trójcy w 1930 roku, czyli w 10-tą rocznice powrotu Bydgoszczy do Polski po zaborach. Miał on być symbolicznym wyrazem wdzięczności dla opatrzności za odzyskaną wolność. Chciano, aby Chrystus symbolicznie patronował Bydgoszczy. Pomnik stworzył duet bydgoskich rzeźbiarzy Piotr Triebler i Teodor Gajewski. Warto przy tej okazji napisać nieco więcej o tych artystach. Gajewski nie będąc jeszcze pełnoletnim pomagał zdobywać broń dla uczestników Powstania Wielkopolskiego oraz zdobywał informacje wywiadowcze o ruchach niemieckich sił. Wygrał tez konkurs na zaprojektowanie pomnika na polskim cmentarzu we francuskim Auberive, w okręgu Langres, gdzie spoczywają polscy uczestnicy walk spod Saint-Hilaire-le-Grand na froncie francusko-niemieckim.

Wspomnieć warto, że jego brat Franciszek był uznanym malarzem. Piotr Triebler w czasie okupacji hitlerowskiej przeżywał szykany, jego zdrowie mocno pogorszyło pobicie przez gestapo.

Obaj artyści musieli przeżyć to, że ich dzieło z Chrystusem Zbawicielem zostało zniszczone w 1939 roku. W ten sposób Niemcy chcieli pokazać Polakom, że nie ma już nadziei. Wysiłkiem Towarzystwa Miłośników Miasta Bydgoszczy w 2009 roku zostało ono zrekonstruowane, przy udziale artysty Marka Rony, który uznany był za jednego z wybitniejszych tworzących w naszym regionie.