Marcin Wroński będący działaczem Porozumienia Jarosława Gowina był brany jako potencjalny kandydat obozu Zjednoczonej Prawicy na prezydenta Inowrocławia, tak samo jak Ireneusz Stachowiak, który ostatecznie wystartował. Kandydaturę Stachowiaka popierał wprost wojewoda Mikołaj Bogdanowicz, który funkcję przedstawiciela rządu w terenie, łączy z funkcją partyjną – szefa Prawa i Sprawiedliwości w powiecie inowrocławskim. Wojewoda zatem mógł mieć wpływ na zarządzenie kontroli wobec kontrkandydata Stachowiaka. Informacja o podjętej kontroli w instytucji kierowanej przez Wrońskiego, pocztą pantoflową dotarła do Warszawy, co mogło osłabić jego notowania.

Kontrola, pod której wynikami podpisał się wojewoda, wskazała nieprawidłowości. Pojawia się zarzut nieprowadzenia ewidencji wyjść w godzinach służbowych. Wroński tłumaczy to tym, iż takiej dokumentacji nie prowadzą instytucje administracji zespolonej w naszym województwie oraz oddziały WIORiN w całej Polsce. Dalej pojawia się jednak zarzut, że z tego powodu Wrońskiemu nie pomniejszano wynagrodzenia o czas nieobecności związany z przejazdem do Inowrocławia i uczestnictwie w pracach Rady Miejskiej. Zespół kontrolny stwierdza, że brakuje w dokumentacji m.in. zgód przełożonego, czyli wojewody, do udania się przez Wrońskiego na sesje Rady Miejskiej. Wskazano również nieprawidłowości w prowadzeniu dokumentacji związanej z wykorzystywaniem samochodu służbowego.

Przyczyną stwierdzonych nieprawidłowości jest nieprzestrzeganie przepisów wewnętrznych jednostki oraz wprowadzenie przez Wojewódzkiego Inspektora wadliwych regulacji wewnętrznych – stwierdza wojewoda Mikołaj Bogdanowicz, w wystąpieni