Kochałem niegdyś... Nie kłam, zwiędłe serce!
Ślepą się nie łudź paprocią, śród boru
Dzikich rozpędów wzrosłą, ni fosforu
Blaskiem, co nie ma ciepła w swej iskierce... – pisze Jan Kasprowicz we wierszu pt. Amavi wydanym w 1912 roku.

W początkach swojej twórczości Jan Kasprowicz skupiał się głównie na wierszach chłopskich. Ta tematyka była mu bliska z racji urodzenia się na wsi. Po przeprowadzce do Lwowa, tam bliski stał się mu styl modernizmu, który w Polsce zaczynał się rodzić.

We Lwowie zaczął się angażować też politycznie, jako rektor Kuriera Lwowskiego i Słowa Polskiego związał się z Narodową Demokracją Romana Dmowskiego, z którym to zresztą też utrzymywał kontakty.

Tuż przed swoją śmiercią w sierpniu 1926 roku napisał ,,Hymn Młodych”, pieśń śpiewaną do melodii ,,Warszawianki”.

Złoty słońca blask dokoła,
Orzeł Biały wzlata wzwyż,
Dumne wznieśmy w górę czoła,
patrząc w Polski Znak i Krzyż,

Polsce niesiem odrodzenie,
Depcząc podłość, fałsz i brud,
W nas mocarne wiosny tchnienie,
W nas jest przyszłość,
Z nami lud,

Naprzód idziem w skier powodzi,
Niechaj wroga przemoc drży,
Już zwycięstwa dzień nadchodzi,
Wielkiej Polski moc to my!
Wielkiej Polski moc to my!

To dzieło towarzyszyło od tego momentu polskiemu ruchowi narodowemu. Młodzież Wszechpolska swoje zebrania rozpoczyna właśnie od odśpiewania tej pieśni Jana Kasprowicza.

Postać ta cieszy się dużą czcią w rodzinnym Inowrocławiu. Postawiono mu pomnik, jego imię nosi także inowrocławskie muzeum.

Jan Kasprowicz będzie też patronem roku 2015 Portalu Kujawskiego. Planujemy cykl publikacji, w których będziemy przybliżać sylwetkę naszego wielkiego krajana.