Celem zakonu była w pierwszej kolejności Bydgoszcz, skąd mogliby stanowić zagrożenie dla zamku w Inowrocławiu, gdzie urzędował polski król Władysław II Jagiełło. Polski władca przewidział jednak zagrożenie, dlatego kazał obsadzić położone na północ od Bydgoszczy Koronową załogą 2 tys. zbrojnych.

Do decydującego starcia doszło położonej około 7 km od Koronowa wsi Wilcze. Była to ostatnia bitwa średniowiecznej Europy oparta o honorową zasadę walki jeden na jednego. Krzyżacy dysponowali dwa razy większymi siłami, ale duch był silniejszy w wojskach dowodzonych przez Sędziwoja Ostroroga oraz Piotra Niedźwieckiego. Decydującym momentem w bitwie było zdobycie krzyżackiej chorągwi przez Jana Naszona z Ostrowiec. W walce zginęło około tysiąca rycerzy zakonnych, wielu dostało się do niewoli, w tym głównodowodzący Michał Kuchmeister.

Bitwa pod Koronowem na obrazie malarza Romana Puchowskiego

Król Władysław Jagiełło w Inowrocławiu wydał ucztę na którą zaprosił jeńców. Traktowani byli oni z szacunkiem. W ten sposób polski władca chciał pokazać zachodowi Europy, że Polacy i Litwini wbrew powszechnej propagandzie, nie są dzikusami.