Po pierwszych dniach Powstania Wielkopolskiego Szubin stał się ważnym punktem strategicznym. Kontrolowanie go przez Niemców dawało dogodne położenie do ruszenia z kontrofensywą chociażby na Inowrocław. Z kolei utrata Szubina zbliżyłaby powstańców pod Bydgoszcz. 8 stycznia powstańcy próbowali zdobyć Szubin po raz pierwszy. Ta próba zakończyła się porażką i nieco skomplikowała sytuację na froncie.

Już 11 stycznia powstańcy spróbowali po raz drugi. Tego dnia broniące miasto siły niemieckie w liczbie 400 żołnierzy, wspartych baterią artylerii oraz 8 ckm, zaatakowało 1500 powstańców dowodzonych przez późniejszego generała Kazimierza Grudzielskiego zaatakowała miasto od północy i zachodu. Po zaciętych walkach Niemcy musieli wycofać się na dworzec kolejowy, gdzie liczyli na posiłki przybyłe z Bydgoszczy. Wsparcie jednak nie dotarło, dlatego Niemcy ostatecznie skapitulowali. Za zdobycie Szubina Grudzielski otrzymał Order Virtuti Militari V klasy.

Mapa bitewna autorstwa IPN

Szubin Polacy stracili 1 lutego po kontrofensywie niemieckiej. Na krótko, bowiem 16 lutego zostaje zawarty rozejm w Trewirze, którzy przyznaje Szubin Polakom. O ostatecznej przynależności miasta do Polski zdecyduje zawarty w czerwcu Traktat Wersalski.