W tym roku przypada tysięczna rocznica koronacji pierwszego króla Polski Bolesława Chrobrego oraz drugiego z naszych królów Mieszka II. Najprawdopodobniej oba te wydarzenia odegrały się w Katedrze Gnieźnieńskiej – Dzisiejszej Bazylice Prymasowskiej. Miała być ona świadkiem koronacji łącznie pięciu polskich królów. Decyzją parlamentu bieżący rok obchodzimy pod patronatem pierwszych koronacji.

Na przełomie X i XI wieku Gniezno ze Wzgórzem Lecha, było jednym z ważniejszych ośrodków w państwie Mieszka I, obok Poznania i Ostrowa Lednickiego. Katedrę ufundować miała czeska księżniczka Dąbrówka, jeszcze za życia Mieszka I, zatem przyjmuje się, że powstała ona przed 992 rokiem. Kluczową rolę katedra odegrała w 1000 roku, po tym gdy Bolesław Chrobry kupił szczątki zamordowanego w Prusach św. Wojciecha, hołd jemu w Gnieźnie przyjechał złożyć cesarz Otton III, władca niemiecki, który tytułował się też cesarzem rzymskim. To wydarzenie zostało zapamiętane jako zjazd gnieźnieński.

Kres stołeczności Gniezna przyszedł dość szybko, bo po najeździe czeskiego księcia Brzetysława I, stolicę przeniesiono do Krakowa. W czasie tego najazdu Czeski zabrali też relikwie św. Wojciecha.

Od XV wieku za sprawą króla Władysława Jagiełły i prymasa Trąby Gniezno uznawane jest za stolicę polskiego chrześcijaństwa, dlatego zwyczajowo arcybiskupom gnieźnieńskim przysługuje tytuł Prymasa Polski. W praktyce z tym bywało różnie, ale w ostatnich latach ten zwyczaj jest realizowany.