Dzisiaj obchodzimy najmłodsze święto państwowe

Po raz drugi 14 kwietnia obchodzimy Święto Chrztu Polski, jest to najmłodsze polskie święto państwowe, nie wiążące się z dniem wolnym od pracy. Święto, w którym wyrażamy dumę ponad 1 tys. dziejów polskiej państwowości. Data nawiązuje do prawdopodobnego dnia przyjęcia przez Mieszka I Chrztu Polski, zdaniem historyków, miało o miejsce w Wielką Sobotę – 14 kwietnia 966 roku.

Dzisiejsze święto to także dzień w którym wspominamy stanie się Polski częścią łacińskiej cywilizacji europejskiej. Decyzja Mieszka I zdecydowała o tym, w oparciu o jakie wartości będzie się rozwijała polska tożsamość przez kolejny tysiąc lat.

 

– Chrzest Mieszka jest najważniejszym wydarzeniem w całych dziejach państwa i Narodu Polskiego – mówił podczas uroczystego Zgromadzenia Narodowego w Poznaniu prezydent Andrzej Duda, podczas głównych uroczystości 1050-lecia polskiej państwowości w 2016 roku – Nie był lecz jest. Bo decyzja naszego pierwszego historycznego władzy zdecydowała o całej przyszłości naszego kraju. Chrześcijańskie dziedzictwo kształtuje losy Polski i każdego z nas, Polaków. To właśnie miał na myśli Święty Jan Paweł II, kiedy mówił ,że nie można bez Chrystusa zrozumieć dziejów Polski. Zgodnie z tradycją Chrzest władcy Polan odbył się w Wielką Sobotę 14 kwietnia 966 roku i to wtedy też narodziła się Polska. Narodziła się z wód chrzcielnych do nowego chrześcijańskiego życia, narodziła się dla świata. Wkraczając na arenę dziejów Europy. Narodziła się dla nas i dla siebie jako wspólnota narodowa i polityczna. Przyjęcie chrztu w obrządku łacińskim określiło naszą narodową tożsamość. Od tej pory mówiliśmy o sobie: My, Polacy. Powiedzieliśmy wtedy „tak” wolności samostanowienia.

 

W 2016 roku w Polsce gościł też papież Franciszek, który na Jasnej Górze powiedział – Wasz naród pokonał na swej drodze wiele trudnych chwil w jedności.

 

Jak przyznaje wielu myślicieli – tym samym staliśmy się spadkobiercami duchowymi starożytnej Grecji i Rzymu. Nie są to opinie oderwane od rzeczywistości, bowiem przez wieki dzieła starożytnych filozofów i polityków były ważną częścią polskiego życia politycznego. Szczególnie polska szlachta lubiła nawiązywać do rzymskiego polityka Marka Tuliusza Cycerona i do rzymskiego republikanizmu. Prof. Rzegocki w swojej publikacji podkreśla, że w Rzeczypospolitej Obojga Narodów język łaciński miał status drugiego języka narodu polskiego. Sentencje łacińskie były powszechne na budynkach, dużą rolę w tamtym państwie odgrywała również edukacja klasyczna oparta o łacińskie teksty. Publikacja prof. Rzegockiego wskazuje również na polityczną obecność dorobku starożytności. Gdy w XIII wieku odkryto nowe dzieło Arystotelesa i po przetłumaczeniu jej na łacinę, w Polsce wzrosło zainteresowanie rzymską republiką. Gdy większość państw szło w kierunku monarchii absolutnej, Polska jagiellońska zainspirowana rzymską republiką, dążyła do większego udziału społeczeństwa polskiego w sprawowaniu władzy. Ustrój rzymski miał zatem duży wpływ w kształtowanie Rzeczypospolitej. Rzymska myśl polityczna była powszechna w Polsce właściwie do wybuchu II wojny światowej. Destrukcyjny okazał się dopiero okres PRL.

 

Dzisiejsze święto to zatem także okazja do spojrzenia do naszych antycznych korzeni wywodzących się z Rzymu i Grecji, a także do wywodzącego się z Jerozolimy chrześcijaństwa, który to właśnie w Europie znalazł podatny grunt do rozwoju.