W ciągu dzisiejszej ulicy Teofila Magdzińskiego dobre sto lat temu znajdowała się fara luterańska, która obejmowała też obszar dzisiejszej hali targowej. Podczas prowadzonych latem prac archeologicznych (przy okazji inwestycji retencyjnych) natrafiono na jej fundamenty. Warto przyjrzeć się bliżej dziejom tej świątyni.
Budowa fary prowadzona była w latach 1784-1787, czyli kilka lat po włączeniu Bydgoszczy do Prus. Zresztą jej budowa wynikała wprost z dekretu króla Prus Fryderyka II. Niemiecki plan kolonizacji ludnościowej Bydgoszczy opierał m.in. na promowaniu wyznań protestanckich, w tym luteranizmu. Konsekracja świątyni miała miejsce 21 stycznia 1787 roku, była to uroczystość nie tylko religijna, ale miała także charakter państwowy.
Obiekt był najprawdopodobniej fuszerką, bowiem już w 1829 roku przeszedł gruntowny remont z uwagi na zagrożenie zawaleniem. Po kolejnych przebudowach budynek służył celom sakralnym, na początku XX wieku ponownie rozgorzały dyskusję o jego stanie technicznym, jednocześnie szukano przebicia do dzisiejszego Placu Kościeleckich, co doprowadziło do powstania dzisiejszej ulicy Magdzińskiego, jednocześnie fara protestancka została rozebrana w 1903 roku. Rok później rozpoczęła się budowa hali targowej.
