Przechodząc ulicą Gdańską bądź przez park Kazimierza Wielkiego obok fontanny ,,Potop” mogliśmy zobaczyć osoby ubrane w stroje z innej epoki. Niekiedy rozlegały się też strzały. Grupa Sarmackie Dziedzictwo przedstawiała inscenizacje pt. ,,Obrazy wojny”. Mogliśmy zobaczyć jak żyło okupowane przez Niemców miasto.

Jak mogą wskazywać oddawane wystrzały z broni palnej, nie było zbyt spokojnie. Niemieccy żołnierze musieli się bowiem obawiać działających w ramach państwa podziemnego partyzantów. Dochodziło do zamachów na wysokich oficerów hitlerowskich. Młodzi Polacy natomiast na złość hitlerowcom malowali na słupach ogłoszeniowych znak ,,Polski Walczącej”, co bardzo ich irytowało, stąd też nie mieli oporów, aby strzelać do nich.

Czym bliżej końca wojny, tym Polacy coraz śmielej prowadzili działania dywersyjne.

W dniu 27 września 1939 roku, gdy jeszcze Warszawa się broniła, dowódca obrony miasta stołecznego Juliusza Rómlla powołano Służbę Zwycięstwa Polski, która została podporządkowana rządowi Rzeczypospolitej Polski na uchodźstwie. Później przekształcił się on w Armię Krajową (AK).